Dep, dep, dep!
Blijf op de hoogte en volg LydiaenIneke
14 Februari 2014 | Vietnam, Can Tho
Xin chao!
Het eten bij Kate was erg leuk! De elektriciteit viel uit, en toen was het ineens pikdonker! We zagen echt helemaal niets, gelukkig werden al snel olielampen en kaarsen tevoorschijn getoverd zodat we toch nog enigszins konden zien wie er in de keuken waren en wat we te eten kregen.. Het is wel grappig om te merken dat Vietnamezen elkaar lang niet altijd aankijken als ze met elkaar praten. Soms vroeg Kate ineens iets aan ons namens haar moeder, en voerden we via haar een gesprek. Maar moeders stond aan het aanrecht iets te doen met haar rug naar ons toe :p
Zoals vanouds hadden we deze week weer 3 ochtenden bij Nhip cau (de disabled people who make souvenirs of coconut), we begonnen de week met heel veel muziek! De boxjes vallen goed in de smaak. Naast Hakuna Matata hebben we 'do-re-mi' van 'the sound of music' behandeld. Dit liedje was uitermate geschikt om de songtekst te behandelen en op het eind zong iedereen een beetje mee. Daarnaast hebben we gelezen, klok gekeken, simpele spelletjes gedaan, gepraat over what-to-do als iemand je winkel binnenkomt, en uitgebreid stil gestaan bij Valentinesday, want dat is het vandaag!
Bij ons andere project, de kindergarten, hebben we aan de hand van tekeningen Engels behandeld, ze moesten o.a. een horse, house, face en witch tekenen. Ook hebben we natuurlijk weer met ze gezongen (happy-and-you-know-it-clap-your-hands, head-shoulders-knees-and-toes, with-the-fingers).
De pagoda is deze week weer een stuk rustiger, er zijn weer een heel aantal kinderen naar school, dat scheelt een hoop gedoe. De kinderen zijn weer een stuk liever met elkaar aan het spelen. Ook doen ze nog steeds de dansende draken na.
City is ook iets rustiger geworden, maar nog steeds is het fijn om hier met meerdere mensen te zijn. Er is zoveel te doen! We hebben weer lekker geknutseld met de kinderen en ook gedanst! We hadden in ons huis een Disneyliedjescd liggen, die we hebben meegenomen, de kleine jochies vonden het prachtig om opgetild en wel te dansen :)
De ballonnen die we mee hadden genomen, waren ook een groot succes! (We hadden heel veel ballonnen omdat Emma jarig was, wat we hadden gevierd bij mr Hu. Zijn serveersters hadden onze hele zak ballonnen gestolen en alles opgeblazen... genoeg ballonnen dus! En met 15 ballonnen op de fiets tussen deze verkeerschaos tegen de wind in was ook een hele ervaring.)
Hospital is ook elke keer anders, het verschilt per groep waarbij je wel en niet mag helpen. Wat wel constant is, is de sfeer die daar hangt. Het is er heel gemoedelijk en bij het schillen zitten we met de vrouwen in een kring op hele lage krukjes en altijd doen we wel iets verkeerd. Dan lachen ze om ons en doen het voor, waarna wij vervolgens denken 'dat deed ik toch'. Ook zeggen ze altijd 500x 'dep, dep, dep' tegen ons, wat mooi betekent... in the pocket!! Tegenwoordig worden we ook vaker uitgenodigd aan de mannentafel. En op een of andere manier kreeg ik ook hier een rode peper in mijn bakje gegooid.. WAAROM?!
Gister zagen we Chau, een van onze local friends, bij het hospital en hij nodigde ons uit om zijn studentenkamer te bekijken. Dat lieten we ons geen 2x zeggen. In een klein zijstraatje van een grote weg was een hek, waarachter zich het 'studentencomplex' bevindt. Allemaal kamertjes in een rijtje naast elkaar van ongeveer 9 m2, die meestal met 2 worden gedeeld. Net als in Nederland hoorde je van sommige kamers muziek komen, een aantal nummers ervan herkenden we ook nog. Chau deelt zijn kamer met Trung (ook een local friend) en in hun kamer staat een 2-persoons bed: houten frame met rieten matjes erop, een bureautje, een stoel, een laptop, een waslijn met hangers (de kast). Wanneer ze gaan slapen, zetten ze hun motorbikes binnen, waarna ze hun bed niet meer uitkomen, want daar is geen ruimte voor. Er werd ons onmiddellijk wijn voorgeschoteld, wat een soort whiskey bleek te zijn. Uhhh nee bedankt.
Dit weekend staat een uitstapje naar Vinh long en Tra vinh op de planning, een nieuw stukje Mekongdelta met een cooking class, verblijf in homestay, sightseeing fietstochten en boottocht. Jullie zullen horen of het een succes was...
Het eten bij Kate was erg leuk! De elektriciteit viel uit, en toen was het ineens pikdonker! We zagen echt helemaal niets, gelukkig werden al snel olielampen en kaarsen tevoorschijn getoverd zodat we toch nog enigszins konden zien wie er in de keuken waren en wat we te eten kregen.. Het is wel grappig om te merken dat Vietnamezen elkaar lang niet altijd aankijken als ze met elkaar praten. Soms vroeg Kate ineens iets aan ons namens haar moeder, en voerden we via haar een gesprek. Maar moeders stond aan het aanrecht iets te doen met haar rug naar ons toe :p
Zoals vanouds hadden we deze week weer 3 ochtenden bij Nhip cau (de disabled people who make souvenirs of coconut), we begonnen de week met heel veel muziek! De boxjes vallen goed in de smaak. Naast Hakuna Matata hebben we 'do-re-mi' van 'the sound of music' behandeld. Dit liedje was uitermate geschikt om de songtekst te behandelen en op het eind zong iedereen een beetje mee. Daarnaast hebben we gelezen, klok gekeken, simpele spelletjes gedaan, gepraat over what-to-do als iemand je winkel binnenkomt, en uitgebreid stil gestaan bij Valentinesday, want dat is het vandaag!
Bij ons andere project, de kindergarten, hebben we aan de hand van tekeningen Engels behandeld, ze moesten o.a. een horse, house, face en witch tekenen. Ook hebben we natuurlijk weer met ze gezongen (happy-and-you-know-it-clap-your-hands, head-shoulders-knees-and-toes, with-the-fingers).
De pagoda is deze week weer een stuk rustiger, er zijn weer een heel aantal kinderen naar school, dat scheelt een hoop gedoe. De kinderen zijn weer een stuk liever met elkaar aan het spelen. Ook doen ze nog steeds de dansende draken na.
City is ook iets rustiger geworden, maar nog steeds is het fijn om hier met meerdere mensen te zijn. Er is zoveel te doen! We hebben weer lekker geknutseld met de kinderen en ook gedanst! We hadden in ons huis een Disneyliedjescd liggen, die we hebben meegenomen, de kleine jochies vonden het prachtig om opgetild en wel te dansen :)
De ballonnen die we mee hadden genomen, waren ook een groot succes! (We hadden heel veel ballonnen omdat Emma jarig was, wat we hadden gevierd bij mr Hu. Zijn serveersters hadden onze hele zak ballonnen gestolen en alles opgeblazen... genoeg ballonnen dus! En met 15 ballonnen op de fiets tussen deze verkeerschaos tegen de wind in was ook een hele ervaring.)
Hospital is ook elke keer anders, het verschilt per groep waarbij je wel en niet mag helpen. Wat wel constant is, is de sfeer die daar hangt. Het is er heel gemoedelijk en bij het schillen zitten we met de vrouwen in een kring op hele lage krukjes en altijd doen we wel iets verkeerd. Dan lachen ze om ons en doen het voor, waarna wij vervolgens denken 'dat deed ik toch'. Ook zeggen ze altijd 500x 'dep, dep, dep' tegen ons, wat mooi betekent... in the pocket!! Tegenwoordig worden we ook vaker uitgenodigd aan de mannentafel. En op een of andere manier kreeg ik ook hier een rode peper in mijn bakje gegooid.. WAAROM?!
Gister zagen we Chau, een van onze local friends, bij het hospital en hij nodigde ons uit om zijn studentenkamer te bekijken. Dat lieten we ons geen 2x zeggen. In een klein zijstraatje van een grote weg was een hek, waarachter zich het 'studentencomplex' bevindt. Allemaal kamertjes in een rijtje naast elkaar van ongeveer 9 m2, die meestal met 2 worden gedeeld. Net als in Nederland hoorde je van sommige kamers muziek komen, een aantal nummers ervan herkenden we ook nog. Chau deelt zijn kamer met Trung (ook een local friend) en in hun kamer staat een 2-persoons bed: houten frame met rieten matjes erop, een bureautje, een stoel, een laptop, een waslijn met hangers (de kast). Wanneer ze gaan slapen, zetten ze hun motorbikes binnen, waarna ze hun bed niet meer uitkomen, want daar is geen ruimte voor. Er werd ons onmiddellijk wijn voorgeschoteld, wat een soort whiskey bleek te zijn. Uhhh nee bedankt.
Dit weekend staat een uitstapje naar Vinh long en Tra vinh op de planning, een nieuw stukje Mekongdelta met een cooking class, verblijf in homestay, sightseeing fietstochten en boottocht. Jullie zullen horen of het een succes was...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
