Tet en nog meer karaoke

De programmapunten van vorige keer zijn succesvol uitgevoerd: het motorbike rijden ging ons gemakkelijk af (we vertellen hier natuurlijk niet bij dat we 1 keer met slakkentempo op en neer zijn gereden door onze straat) en de combinatie biergarten, karaoke en disco was natuurlijk een groot succes. Onze local friends konden hun oren niet geloven toen ze erachter kwamen dat wij nog nooit karaoke gezongen hadden. Want hier zingt iedereen, of je nou man of vrouw bent, jong of oud, karaoke. Er werd dan ook van ons verwacht dat we de hoge noten haalden en de vietnamese woorden goed uitspraken, wat natuurlijk geen probleem was (ahum). Dit vond allemaal plaats in een soort hotelkamer met keiharde muziek en mega veel galm op je microfoon. Dankzij de danspasjes van deze mezen kunnen we echter karaoke nooit meer serieus nemen: de jaren '80 '70 dansstijl werd vervolgens voortgezet in de disco.

Na deze culturele hoogstandjes zijn we met de bus vertrokken naar Vung Tau, dit is de plaats waar we door een vriend van de familie van Ineke, Tuan, zijn uitgenodigd om Tet bij zijn familie te vieren. Tet is Vietnamees Nieuwjaar en het is het grootste (familie)feest van het jaar voor de Vietnamezen. Studenten en scholieren zijn 2-3 weken vrij om terug te kunnen reizen naar hun hometown. De steden stromen leeg en veel winkeltjes gaan dicht. Weken van tevoren zijn de Vietnamezen bezig met de voorbereiding om fris het nieuwe jaar in te gaan: kozijnen worden geverfd, huizen worden schoongemaakt, boten krijgen een nieuw kleurtje, auto's worden gewassen en de beautysalons stromen vol. Zo hebben wij dit keer anderhalf uur moeten wachten voor nieuwe nageltjes :p

Wij zouden de feestdagen, 31 jan, 1 en 2 febr, dus doorbrengen bij een echte Vietnamese familie. Na vijf uur dubbelgevouwen te hebben gezeten in de bus kwamen we s ochtends aan bij een plaatsje naast Vung Tau. Hier woonde bijna de hele familie van Tuan en ons logeeradres, bij een nichtje, was op loopafstand van het strand. Niet dat we op het strand gelegen hebben, want we hadden het programma aardig gevuld met het bezoeken van families, uitgebreid lunchen en dineren, dagelijks (!) karaoke zingen, badminton spelen en tochtjes achterop de motorbike maken. Bovendien komen Vietnamezen niet graag in de zon, dus bij ons voorstel om een strandwandeling te maken kregen we een rare blik toegeworpen met de vraag waarom we dat wilden. Rare Nederlanders zijn wij ook :)

Vietnamezen zijn trouwens ook wel wat vreemd: ze richten allemaal op dezelfde manier hun huis in. In de woonkamer met een altijd glanzende tegelvloer bevinden zich: zware eikenhouten meubels, een tv met karaokeset, een hangmat, foto's van overledenen met wierrook ervoor en last but not least.. de motorbike (met name 's nachts). Het is dan ook niet gek om aan het ontbijt te zitten terwijl iemand op zijn motorbike langs je rijdt om het huis te verlaten.

Wij hebben ook twee kerkdiensten bijgewoond; Tuan is pastoor in Amersfoort en wanneer hij in zijn geboorteplaats is, doet hij daar ook vieringen. Op Oudejaarsavond hebben we een (bomvolle) mis in de kerk bijgewoond, met vooraf en achteraf keihard ABBA (Happy New Year) schallend door het kerkgebouw, iets anders dus dan dat het er in Nederland aan toe gaat. Een paar dagen later waren we op de begraafplaats voor de dodenmis. Mensen stonden tussen en zaten op de graven, het hele dorp was aanwezig. Families stonden bij de graven van hun dierbaren en wanneer het overlijden nog recent was (30 dagen), dan was de familie speciaal gekleed: in zwarte kleding met een witte band om hun hoofd of nek. Aan het einde van de mis werd er door de familie wierrook aangestoken bij het graf. Dit was erg indrukwekkend om te zien.

De arme broer en neef ('onze broer') van Tuan hebben ons om 2 uur vannacht, wat uiteindelijk 3 uur werd, op de bus gezet. Na een ontbijtje bij Mr Hu, onze stamkroeg, was het weer fijn thuiskomen in ons 'eigen' huisje :)

Aan de lijst van onze culinaire experimenten kan worden toegevoegd: Pepsi floating kem (icecream): zie foto. Het is nog te drinken ook, al zal je dat niet aan Ineke's gezicht kunnen aflezen.
Kikkertjes: tot onze verrassing erg lekker
Vietnamese oliebol: een kleffe, machtige rijsthap, maar wel lekker.
Suikerriet: sap van geperste suikerriet. Lekker zoet en verfrissend.
En nog een paar onbekende fruitsoorten (het zijn er zoveel!): starfruit, een soort kiwi, een nieuwe soort banaan en een soort pruim/boon. Weer lekker!

Morgen weer aan de slag met de kindjes, zin in!